A każda chmura inna...

U nas dość głowę podnieść: ileż to widoków!
Ileż scen i obrazów z samej gry obłoków!
Bo każda chmura inna: na przykład jesienna
Pełznie jak żółw leniwa, ulewą brzemienna
I z nieba aż do ziemi spuszcza długie smugi
Jak rozwite warkocze, to są deszczu strugi;
Chmura z gradem jak balon szybko z wiatrem leci,
Krągła, ciemnobłękitna, w środku żółto świeci,
Szum wielki słychać wkoło. Nawet te codzienne,
Patrzcie Państwo, te białe chmurki, jak odmienne!
Zrazu jak stada dzikich gęsi lub łabędzi,
A z tyłu wiatr jak sokół do kupy je pędzi;
Ściskają się, grubieją, rosną, nowe dziwy!
Dostają krzywych karków, rozpuszczają grzywy,
Wysuwają nóg rzędy i po niebios sklepie
Przelatują jak tabun rumaków po stepie:
Wszystkie białe jak srebro, zmieszały się – nagle
Z ich karków rosną maszty, z grzyw szerokie żagle,
Tabun zmienia się w okręt i wspaniale płynie
Cicho, z wolna, po niebios błękitnej równinie!

( Adam Mickiewicz "Pan Tadeusz" )

Tak mnie dziś oto na poezję wzięło :-)

A to chyba dlatego, że dzisiejszy dzień upłynął mi szybciutko i w bardzo przyjemnej atmosferze, niczym te chmurki Mickiewicza :-)

Balkon wczoraj uporządkowałam, co nieco nawet podmalowałam,

a dziś wracając do domu wstąpiłam na pobliskie targowisko i kupiłam pierwsze kwiatuszki :-)

Te staną na parapecie okiennym, a jutro zamierzam dokupić resztę sadzonek do skrzyneczek,

które będą wisiały na balustradzie. Jeśli pogoda nie ulegnie zmianie,

to chyba wyciągnę parasol i stoliczek :-)

A tymczasem dumna z siebie i swojego "mini ogrodnictwa", siedzę na mym odnowionym balkonie i podziwiam widoki. No i te chmurki :-) 

A każda chmura inna...